مدیر فیلمبرداری فیلم سینمایی «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» و «دایره زنگی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ما برای اینکه در سینمای ایران یک نهاد صنفی واقعی داشته باشیم باید از ژست و شعار دوری کنیم. در این سال ها همه چیز بر اساس ژست و شعار پیش رفته و به همین علت هم خانه سینما نهادی به شدت ناکارآمد بوده که حتی هیچ گاه نتوانسته به درستی مشکلات ساده و اختلافات جزئی و پیش پاافتاده اعضایش را برطرف کند.

وی ادامه داد: این نهاد حتی تکلیف قانونی بودنش هم روشن نشده و توانمندی حقوقی ندارد؛ پس بهتر است یک بار برای همیشه با سعه صدر و تفکر و تعقل و به دور از جنجال های همیشگی رسانه ها دست از این هیاهوهای پوچ برداریم و تکلیف این نهاد را روشن کنیم.

این سینماگر سپس با بیان اینکه انبوهی از سینماگران از پس هزینه های زندگی شان برنمی آیند متذکر شد: این روزها سینمای ایران در شرایط بسیار عجیبی به سر می برد. گروهی از سینماگران در شبکه نمایش خانگی به شدت مشغول به کار هستند و ظاهراً شرایط بسیار مطلوبی دارند اما اکثریت قریب به اتفاق سینماگران بیکار و درمانده و خانه نشین هستند و کسی به فکر آن ها نیست.

پورصمدی تأکید کرد: وضعیت خانه سینما آنقدر فشل و رقت بار است که حتی نتوانست یک خدمات ساده و پیش پاافتاده کرونایی مثل زدن واکسن و... را برای اعضایش هماهنگ کند در صورتی که بسیاری از صنوف و نهادهای دیگر این کار را انجام دادند.

مدیر فیلمبرداری فیلم های سینمایی «هیس، دخترها فریاد نمی زنند» و «گیلانه» تأکید کرد: من اگر حرفی می زنم و درخواستی دارم برای خودم نیست چرا که خوشبختانه یک حقوق اندک بازنشستگی از صدا و سیما دارم که روزگارم را با آن سپری می کنم اما اکثریت قریب به اتفاق جوانانی که در سینما کار می کنند به حقوق روزانه شان زنده هستند و اگر واقعاً قرار است کاری برای برون رفت زندگی آن ها از وضعیت بحرانی کنونی صورت گیرد باید هرچه سریع تر با همت جدی و فکر اساسی محقق شود.

وی خاطرنشان کرد: مدیران وزارت ارشاد و سازمان سینمایی باید بدانند که تغییر خانه سینما مسأله پیچیده ای نیست. این نهاد در حال حاضر یک نهاد نمایشی و ناکارآمد است در صورتی که می تواند با درایت مدیران نهادی برای رفع بحران از زندگی سینماگران شود.

پورصمدی ادامه داد: سر و ته اعضای خانه سینما نهایتا! ۵ هزار نفر است؛ یعنی مدیران به درستی توانایی اداره این تعداد اندک انسان را ندارند؟ برخی مدارس از این تعداد بیشتر دانش آموز دارند و آن ها را به خوبی اداره می کنند اما افسوس که اعضای خانه سینما مدیر دلسوزی ندارند که به دادشان برسد و آن ها را در مسیر درست هدایت کند.